Roma'nın kalbi Roma'da muhteşem bir mimari abide olan Colosseum; tribünleri dolduran onbinlerce insan, eşraf locasında İmparator ve diğer zadeganlar, generaller, yüksek bürokratlar v.b... Herkes pür dikkat kesilmiş, heyecan zirvede, yürekler gidip gidip geliyor. Burası bir spor arenası ve bu muazzam kalabalık da spora kalpden gönülden bağlı spor sevdalıları. Biz buraların yabancısı olduğumuz için, "acaba icra edilen bu muhteşem sportif faaliyet de ne ola ki?" diye meraklı gözlerimizi tribünlerden sahaya çeviriyoruz. O da ne! Birtakım müsellah insanlar ellerinde silaha benzer delici ve kesici türden aletler, kalkanlar ve ağlarla birbirlerine hamle yapıyorlar. Biraz tuhaf; her ne kadar muhakkak ki bu silahlar dekoratiftir diye düşünsek dahi yine de bir kazaya yol açabileceğinden endişe etmekten de kendimizi alamıyoruz. Derken, korkan göze çöp düşer ya; aynen öyle: Oyunculardan birisi ağır şekilde yaralanıyor; yoksa bu da oyunun bir parçası mı diye tereddüt ederken inanılmaz bir şey oluyor; adam sahiden öldürüyor galiba. Ve minel garaip; hayır her halde bize öyle geliyor, mutlaka iş kazasıdır diyecek oluyoruz ki... eyvah! Galiba bu gerçek bir ölüm sahnesi. Ya seyirciler... onlara da ne oluyor? Spor ahlakına mugayir davranarak alameleinnas cinayet irtikab edenleri protesto edeceklerine ayağa fırlamışlar, alkış tutuyorlar. Biz şaşkınlık içinde olup-bitenleri anlamaya çalışırken bu defa da bir başkası yaralanarak yere düşüyor; rakibi tam gırtlağını kesecekken yerdeki aman diliyor ve ayaktakinin eli havada kalakalıyor. Tam "aferin delikanlıya" diyecektik ki, tribünlerde bir haykırış, bir kıyamet: "Öldür! Öldür!" naraları semayı arza indirecek nerdeyse. Sonra bir sessizlik. İmparator cenapları kibirle yerinden kalkıyor. Bütün gözler İmparator'da. Biz uyuşmuş aklımızla bu işin sırrını anlmaya çalışırken "Sezar"ın sahaya uzattığı sağ elinin başparmağı ile garip bir işaret yaptığını görüyoruz ve aniden, ayaktaki kahraman sporcu yerdekinin başını bir hamlede koparıveriyor. Tribünler bu defa öyle uğulduyor ki, Colosseum yıkılacak sanki.    

 

Biz nereye geldik ve bu nasıl bir spor diye düşünmeyiniz. Biz Roma'ya geldik; burası Roma ve bu da bir kan sporu!

 

Kan sporu; yani birtakım insanların diğer bir takım insanları sırf ve yalnız diğer birtakım insanlar eğlensin diye sahiden öldürdüğü bir spor türü. Kandan da spor mu olur demeyiniz; burası Roma! Burada olur.

 

İmparator-filozof Marcus Aurelius "Roma ışıktır; Roma medeniyettir" der. Birçok bakımdan doğru; felsefesi var, hukuku var, estetiği, mimarisi var v.s. Ama bu, aynı Roma'da nasıl ki insanların insanlara tapmasına mani' teşkil etmiyorsa, kan dökmenin bir seyirlik, bir spor addedilmesine de mani' teşkil etmiyordu. Tıpkı felsefenin kalbi Yunan'da aynı felsefenin erkeklerin erkeklerle meşruiyet tanınmış çarpık ilişkilere girmesine de mai' teşkil etmemesi gibi. Bu, nur ve irinin aynı yatakta yan-yana aktığı bir tezadlar nehri ve patolojik bir cemiyet tablosudur.

 

Kan sporu Roma'dan sonra da bir gelenek olarak, şekil değiştirerek, Batı'da devam etmiştir; hatta daha sonraları müesseseleşen düelloda dahi gladyatörlüğün ve kan sporu geleneğinin izi vardır. Bu gelenek bilahare İspanya'da bu defa insan yerine boğa öldürme şeklinde sofistike bir hale inkılab ederek yaşamasını hala devam ettirirken, insanların insanları öldürmesi yerine daha da sofistike bir tarz olan kan revan içinde bırakana kadar dövmesine dönüştürülen boksta yaşamaya devam etti, yaygınlaştı ve oradan da bütün dünyaya yayıldı.