Papa'nın Türkiye'yi ziyareti, hiç olmaması gereken bir skandaldı; başkası değil. Skandaldı, çünkü, açık bir pervasızlıkla dinine hakaret ettiği bir ülkeye hangi yüzle gelecekti? Ancak, asıl skandal, Türkiye'nin böyle bir ziyareti kabul etmesi olmuştur. İnanılır gibi değil, ama ne yazık ki gerçeğin ta kendisi: Bir devletin – velev ki Stalin'in tabiriyle "kaç tümen askeri var" kabilinden olsun, bir devlettir neticede – başı ve en az onun kadar mühim olanı da Katolik dünyasının başı olan, daha teknik anlatımıyla, Hristiyan literatüründeki kavramlarıyla söylenecek olursa, teorik olarak bütün Hristiyanlar için hem "Uhrevi İktidar"ın (Sacer Dotium) ve hem de "Dünyevi İktidar"ın (Regnum Terrana) en tepedeki adamı, hiç sözünü sakınmaya, hiçbir diplomatik nezakete riayet etmeye gerek dahi duymaksızın, gayet açık ve seçik, kavrama gücü en alt seviyede olanların dahi idrakte acze düşmeyeceği bir sarahatle, İslam dinini, O'nun iman esaslarını, Allah inancını ve merkezi şahsiyetini, yani İki Cihan Padişahı Efendimiz Muhammed Mustafa'yı, hedef alarak en ağır, en yenmez yutulmaz hakaretleri savuruyor. Nedir bunun açık mesajı, "sizi adam yerine koymuyorum"dan başka? "Sizi adam yerine koymuyorum; çünkü, siz artık her küçültülmeyi sineye çekeceğinizin işaretini çoktan verdiniz."

 

Haksız mı?

Nitekim...

 

Evet, nitekim, aynı şahıs, sonra da bu dinin mü'minlerinin yaşadığı ülkeye resmi bir ziyarette bulunmak istiyor. İstiyor da neler oluyor? Biraz naz-niyaz, biraz mırın-kırın, biraz yalancı pehlivan gösterisi kabilinden, iç politik malzemesi olarak sergilenen, sözde "diplomatik soğukluk"tan sonra kabul ediliyor.

 

... ve sonra "güzellikler" başlıyor; her birisi diğerinden daha büyük skandal: Papa, Türkiye'yi sevmişmiş, bayrağımızı sallamışmış, Sultanahmet'de dua etmişmiş v.s. Aman Rabbim! Ya bir de birkısım sahte "İslamcılık" bezirganlarının "Papa Hazretleri" ünvanı ile mide bulandıran iğrenç tabasbusları?

 

***

 

Ey Türkler!

Sizlere neler oluyor!

Ey Türkler!

Sizleri hiç rahat bırakmayacağımı söylemiştim; bırakmıyorum ve soruyorum:

Önüne gelen seni itiyor, kakıyor, alçaltıyor; ne diye hala oyunda oynaştasın!

Ey Türkler!

 

Sizleri hiç rahat bırakmayacağımı söylemiştim; bırakmıyorum, ve, Midhat Cemal Kuntay'ın aşağıda dercettiğim "Kimdi" başlıklı mısraları ile sesleniyor ve haykırıyorum:

 

 

***